Herhangi bir ülkeye gıda ihraç edilmek istenildiğinde müşteri şartlarının yanında ilgili ülkenin gıda kanunlarını düzenleyen ve denetleyen otoritelerin ve kurumlarsın şartlarının da dikkate alınması gerekmektedir. Bir gıda üreticisi ve ihracatçısı kendi ülkesindeki gıda mevzuatları doğrultusunda faaliyetlerinin gerçekleştirmektedir. Ancak ihracat yapacağı ülkedeki mevzuatlar farklılık gösterdiğinden ihracatta üreticiler birçok sorunla karşılaşıyordu. Son yıllarda AB Gümrük Birliği anlaşması dünya ticaret örgütü ile yapılan anlaşmalar neticesinde AB uyum programları çerçevesinde yürürlüğe konan ve ilkemizde uyulması gereken asgari şartları içeren ve haccp çalışmalarını zorunlu hale getiren kanun tüzük ve kodeksler gıda güvenliğini daha küresel bir boyuta taşımış ve farklılıkları bir nebzede olsa azaltmıştır.
Günümüzde ise uluslararası nitelikte tek bir standart oluşturulmuş olup tüm dünya ülkelerinde gıda güvenliği kanunları aynı şartlara bağlanmış bulunmaktadır. ISO 22000 Gıda Güvenliği Yönetim sistemi bu amaçla 2005 yılında kabul edilmiş, ülkemizde de uygulanmaya başlanmıştır.